Licówki to nakładki, które pozwalają usunąć przebarwienia lub poprawić kolor zębów. Można nimi zakryć ukruszone lub pęknięte szkliwo. Płytki montuje się po starciu części szkliwa, na cemencie. Można też zastosować licówki bez szlifowania – tylko z polerowaniem.
Czym są licówki?
Licówki to cienkie nakładki w kształcie płytek, które są montowane na przodzie zębów. Mają kolor podobny do barwy szkliwa zębów, co sprawia, że wyglądają naturalnie. Ich założenie zmniejsza ilość osadzającej się płytki nazębnej. Jeśli zostały zamontowane na cemencie antybakteryjnym, ograniczają ryzyko powstania chorób jamy ustnej spowodowanych przez bakterie. Nakładki montują lekarze dentyści, a dział zajmujący się poprawą wyglądu szczęki to stomatologia estetyczna.
Kiedy warto założyć licówki?
Licówki stosuje się, aby wyrównać długość zębów lub zmienić ich kształt. Doskonale ukrywają diastemę, czyli przerwę między zębami. Dzięki nakładkom można zakryć przebarwienia lub poprawić kolor uzębienia. Są doskonałe dla osób, które mają pęknięte lub ukruszone zęby – idealnie uzupełniają te ubytki. Licówek nie należy zakładać u osób, które mają niewyleczoną próchnicę, zgrzytają zębami lub nadmiernie je zaciskają. Sprzyja to pęknięciu lub odklejeniu się nakładek.
Rodzaje licówek
Wyróżnia się następujące rodzaje płytek nakładanych na zęby w celu poprawy ich wyglądu:
- licówki porcelanowe, na których nie osadza się kamień, nie zmieniają też swojego koloru i nie pojawiają się na nich przebarwienia; wyglądają naturalnie i są wybierane najczęściej,
- licówki ceramiczne, dające naturalny efekt,
- licówki kompozytowe – składające się z mieszanki materiałów – takie nakładki są odporne na urazy mechaniczne, ale pojawiają się na nich przebarwienia,
- licówki akrylowe – zakłada się je jedynie tymczasowo, przed zamontowaniem właściwej licówki – są nietrwałe.
Jak przebiega zabieg zakładania licówek?
Założenie licówek zajmuje kilka wizyt u stomatologa. Pierwsza obejmuje konsultację dentystyczną, w trakcie której specjalista sprawdza czy zęby są zdrowe. Istotne jest wykluczenie istniejących ubytków oraz wad zgryzu. Drugi etap to wizyta, podczas której zęby pacjenta są szlifowane. Stomatolog ściera z nich warstwę szkliwa, która musi być identyczna z grubością licówek. Do tego zabiegu można wykorzystać znieczulenie. Kolejny krok to pobranie wycisku zębów. Na drugiej wizycie pacjentowi zakładane są licówki tymczasowe, wykonane z akrylu. Trzeci krok to zatwierdzenie odpowiedniego koloru nakładek. Pacjent wyraża na niego zgodę lub wybiera inny odcień płytek. Po podjęciu decyzji są one cementowane na zębach. Można założyć też licówki bez szlifowania, tzw. addytywne. W tym przypadku nie usuwa się warstwy szkliwa, a jedynie poleruje zęby. Ten rodzaj nakładek montowany jest na folii.
